Το No Serious Reasons είναι ένα καινούργιο blog το οποίο αποτελεί την προσωπική μου ματιά σε κάποια μουσικά και πολιτικά γεγονότα τα οποία με απασχολούν.

Κυριακή 22 Απριλίου 2012

Δε γνωρίζω...


Δε γνωρίζω καμιά καμία Ηπείρο της Γης που να κατοικείται μόνο απο γηγενείς.

Δε γνωρίζω καμία Ευρωπαϊκή πρωτεύουσα όπου όλοι οι κάτοικοι να έχουνε κοινή εθνικότητα, γλώσσα ή θρησκεία. Ούτε Αμερικάνικη ούτε Αυστραλέζικη.

Δε γνωρίζω κανένα μετανάστη που αφήνει τη πατρίδα του και ότι αγάπησε έτσι για πλάκα.

Δε γνωρίζω κανένα ακροδεξιό κόμμα που να έφερε καλύτερες μέρες για τη πατρίδα του.

Δε γνωρίζω κανένα ακροδεξιό κόμμα που να μην είναι απόλυτο στις θέσης του.

Δε γνωρίζω κανένα ακροδεξιο κόμμα που να έκανε αυτοκριτική και να βρήκε κάτι αρνητικό. Να είδε δηλαδή τη δική του καμπούρα για λίγο.

Δε γνωρίζω κανένα κράτος όπου οι Έλληνες μετανάστες δεν αντιμετώπισαν ρατσισμό.  Το να κάνουμε και εμείς το ίδιο είναι λίγο περίεργο.

Δε γνωρίζω κανένα ακροδεξιό κόμμα που να μην παράλαξε την ιστορία όπως θέλει.

Δε γνωρίζω κανένα ακροδεξιό κόμμα που να μην βάφτισε δημοκρατία το πολίτευμα που “διαχειριζόταν”.

Δε γνωρίζω καμία φασιστική κυβέρνηση που να μην έσπειρε διχόνια στο λαό του.

ΥΓ1 Κανένας δεν είπε ότι αυτό που περνάει η Ελλάδα τώρα δεν είναι φασισμός. Το να ψηφίσεις όμως Χρυσή Αυγή είναι σαν να δικαιώνεις τις ρατσιστικές συμπεριφορές σε όλους τους Έλληνες μετανάστες που έφυγαν και πρωσπαθούν να κρατήσουν την εθνική φλόγα ζωντανή σε όλη την υφήλιο.  

ΥΓ2 Η μοναδικότητα είναι καλή. Η αναγνώριση στη διαφορετικότητα καλύτερη.


ΥΓ3 Η εικόνα είναι μέρος της ιστορίας της Ελλάδος.

Τρίτη 3 Απριλίου 2012

Ναι ρε, είμαστε μίζεροι!



Πραγματικά δεν περίμενα ποτέ να το πώ αυτό, αλλά το facebook μας έχει κάνει και κάποια καλά. Όχι, δεν εννοώ ότι μας έχει δώσει ένα χέρι βοηθείας να βρούμε παλιούς φίλους και συμμαθητές, αλλα επειδή μας δίνει και μια διαφορετική, πραγματική άποψη για τους ανθρώπους που έχουμε “φίλους”. Γιατί ως γνωστόν είναι πιο εύκολο να κάνουμε και να γράφουμε σκέψεις παρά να τις λέμε.

Κάτι τέτοιες σκέψεις είναι αυτές που δεν πρέπει να τις πεις, ειδικά στο υπάρχον κοινονικοποιλιτικοοικονομικο κλίμα που επικρατεί στην Ελλάδα. Κάποιοι λοιπόν μας λένε ότι “βαρέθηκα την γκρίνια, έτσι είναι η ζωή, μακάρι να ήταν εύκολη. “ “Εγώ εκτιμάω τις  μικρές χαρές της ζωής, αφήνω εσάς στη μιζέρια σας”.

Προς έκπληξη (;) βέβαια διαπιστώνω ότι αυτοί που τα λένε αυτά είναι αυτοί που τώρα δουλεύουν και πάντα είχαν λεφτά να κάνουν αυτά που θέλαν. Δεν είναι αυτοί που μπαίνουν κάθε μέρα στη δουλειά μην ξέροντας αν θα φύγουν με το χαρτί της απόλυσης. Αυτοί που δεν έχουν δουλειά εδώ και δύο χρόνια και χάνουν τα παραγωγικά χρόνια της ζωής τους στο βωμό της κρίσης. Οι αυριανοί μετανάστες στην Αυστραλία.Οι οικογενιάρχες που δεν έχουν να δώσουν στα παιδιά τους τα απαραίτητα. Αυτοί που έχουν ξεχάσει τα όνειρα και παλεύουν για την επιβίωση.

Μα καλά, ακόμα δεν μάθαμε; Τόσα χρόνια χορτάσαμε λάϊφστάιλ. Μπλαζέ βλέματα, ακριβά ρούχα και αυτοκίνητα, νυχτοπερπατήματα σε μπουζουξύδικα μόνο και μόνο για φιγούρα. Το να ξοδεύεις δεν είναι έγκλημα ούτε το να περνάς καλά πρέπει να οδηγεί σε φυλακή. Το να κάνεις όμως κάτι μόνο και μόνο για να σε πουν μοντέρνο, το να δανείζεσαι για να ξοδεύεις και το να υποτιμάς κάποιον επειδή το κινητό σου δεν είναι “έξυπνο” , αυτό ήταν που έπρεπε να αποτινάξουμε.

Τώρα ακόμα το παίζεις ανατρεπτικός και ο “κούλ” της παρέας. Αυτός που δεν αντέχει τη μαυρίλα γιατί η “ζωή είναι μικρή για να είναι θλιβερή”.

Αυτός ρε μαλάκα που κλαίει δεν το κάνει ούτε απο άποψη ούτε απο χόμπι. Αυτός που δεν βγαίνει το βράδυ δεν το κάνει επειδή έχει ωραίο πρόγραμμα η τηλεόραση. Το κάνει γιατί αν ξοδέψει κάτι δεν θα έχει αυριο να φάει. Κλαίει γιατί η ελπίδα να ζήσει μια αξιοπρεπή ζωή έχει χαθεί όπως έχουν χαθεί οι επενδυτές για τον Παναθηναϊκό.

Αυτός οπότε χρειάζεται στήριξη και όχι χλευασμό. Αλλά αν δεν το καταλάβαινεις ακόμα και τώρα, αυτή τη δύσκολη εποχή, πραγματικά, πότε θα το καταλάβεις;


ΥΓ Αυτή τη ριμάδα τη λέξη πότε θα την μάθουμε. Για την κατανόηση μιλάω.

Δευτέρα 19 Μαρτίου 2012

Τι είναι χειρότερο;


19/3/2012. Ένα ξύπνημα ξεχωριστό για πολλούς και διάφορους λόγους. Δεν ξέρω όμως τι απο τα παρακάτω αξίζει λιγότερο να είσαι.

Να είσαι οπαδός του Παναθηναϊκού και να προσπαθείς τα εξηγήσεις τα ανεξήγητα; Να δικαιολογήσεις τους χουλιγκανισμούς; Ότι ο κόσμος έκαιγε ένα γήπεδο που δεν ανήκει σε αυτούς αλλα σε όλους τους φορολογούμενους πολίτες; Απο την άλλη να λες πάλι ότι οι μπάτσοι μας προκαλέσαν;(αλλού συμφωνώ, στην συγκεκριμένη περίπτωση όχι). Εσείς είστε υπεύθυνοι που τη γιορτή του ποδοσφαίρου την κάνατε ένα μακάβριο θέμα για την πάρτυ σας και μόνο. Γιατί λίγο να έχεις τα λογικά σου και αν είσαι πραγματικά φίλαθλος δεν ασχολείσαι με ανθρώπους που σπάνε έτσι γιατί τους ήρθε. Αν έρθω εγώ να σου σπάσω το σπίτι θα είναι ωραία ρε;

Να είσαι οπαδός του Ολυμπιακού και να χαίρεσαι που είσαι ο μονόφθαλμος ανάμεσα στους τυφλούς; Που οι επιτυχίες σου στο ποδόσφαιρο επεκτείνονται μέχρι τα όρια της ψωροκώσταινας και εσύ το παίζεις μάγκας σε γκόμενες και γνωστούς; Που στη Ριζούπολη τότε έκανες τα ίδια και χειρότερα με αυτούς που βρίζεις σήμερα;

Ή είναι χειρότερο να είσαι ένας απο τους 240.000 ανθρώπους που με πλήρη συνείδηση  πήγε και ψήφισε τον καινούργιο πρόεδρο του ΠΑ.ΣΟ.Κ; Έναν άνθρωπο που ενώ έκανε ότι έκανε λέει συγνώμη. Έναν άνθρωπο που μας οδηγεί στη χρεωκοπία με “ντου”. Που θέλει να πάρει συγχωροχάρτι για τα εγκλήματα σε όλους τους έλληνες; ΕΣΥ ΡΕ ΑΛΗΤΗ, παιδιά δεν έχεις; Δεν βλέπεις το μέλλον τους να καταστρέφετε; Δεν βλέπεις ότι όλοι σηκώνονται και φεύγουν γιατί η ελπίδα για μια καλύτερη ζωή στην Ελλάδα έχει καταντήσει ανέκδοτο;

Αυτός ο άνθρωπος δεν έχει ευθύνη. Είναι βουλευτής απο το 1993, δεν ήξερε που πήγαινε η χώρα; Δεν έβλεπε;

Για όλα φταίει ο άχρηστος ο Καραμανλής και με το ΠΑ.ΣΟ.Κ όλα τέλεια;(Ο Καραμανλής έπαιξε και αυτός το δικό του ρόλο αλλα σε άλλη δημοσίευση αυτό).

Δεν είναι αυτός που μείωσε το βασικό μισθό για τον πιο ηλίθιο και αναποτελεσματικό λόγο; Δεν είναι αυτός που κατήργησε τις κλαδικές συμβάσεις:Που μας έβαλε έναν Άγγλο νομοθέτη πάνω απο το κεφάλι μας; Αυτόν πήγες και ψήφισες με περηφάνεια και έδωσες και 2 ευρώ ενώ άνθρωποι στη χώρα σου τρώνε κάθε μέρα απο τα σκουπίδια; Οικογενειάρχες αυτοκτονούν γιατί τα χρέη είναι δυσβάσταχτα και εσύ νομίζεις ότι ο Βενιζέλος θα φέρει τη λύση; Ρε, γύρω σου δεν βλέπεις την κατάντια της Ελλάδας, σε άλλη χώρα ζεις ρε γαμώτο;

Τελικά ρε μαλάκα μου, τι είναι χειρότερο;

Κυριακή 11 Μαρτίου 2012

Απορώ..




Ο Βαγγέλης Υπουργός δεν ήταν αυτά τα δύο χρόνια;

Στο τέλος δεν πέρασε και απο το υπουργίο οικονομικών;

Τώρα σαν αρχηγός, θα πάρει πρωτοβουλία να διαγράψει τις παλιά του σφάλματα και να φέρει αέρα ανανέωσης:

Άντε και ζητάει συγνώμη. Αφού έχει υπογράψει, απο ποιον περιμένει να ακούσει “συγχωρεμένος”;

Ο Παπουτσής χωρίς υπογραφές δήλωσε υποψηφιότητα. Υπογραφές δεν μάζεψε, πρόεδρος θέλει να γίνει:

Ο Παπανδρέου, όταν έλεγε “θα δώσω τη μάχη απο οποιοδήποτε μετερίζι” εννοούσε ότι θα έχει  πάρε δώσε και με Τούρκους:

Το γυμναστήριο στην Ιπποκράτους θα γίνει σουβλακερί;

Οι υπάλληλοι του ΠΑΣΟΚ που δεν πληρώνοντε τα έχουν βάλει με τη στείρα κυβερνητική πολιτική που υπηρετούσαν;

Τα λεφτά που βρεθήκαν για εκλογές απο τη βάση ήταν οι οικονομίες του Βαγγέλη και τις είχε κρύψει στο μαξιλάρι;

Ο Νταλάρας θα ζητήσει άδεια να ανοίξει μίνι-μάρκετ τώρα που έχει το εμπόρευμα;

Ο Γ. Βούρος το μούσι που λανσάρει είναι για να πείσει τους άλλους ότι είναι σοσιαλιστής παρόλο που στήριξε τα μνημόνια;

Παρασκευή 9 Μαρτίου 2012

If this is a bailout, Greeks want a leaking life jacket.


An infected human body.  That's what Greece is. A malignant tumour is in her genes for more than two years but she just takes more pills as if she is going to escape death.

Yesterday we were witnesses of a political and economic celebration. The dept swap was characterized as “historic”. Nicola Sarcozy, Christine Lagarde, Angela Merkel, Oli Rehn expressed their relief after such a huge success.

However, we should focus on the guarantees that Greek politicians offered for this new bailout.

The news from the latest GDP figures for Greece showed that her economy contracted by 7.5% in the final three months of 2011, far worse than the previously estimated 7%.

The unemployment rate reached the 21% and is expected to break another record next month.

The purchasing power of Greek citizens suffered another stroke after further decline in wages and pensions.

The Greek parliament decided to cut the minimum wage and make labour markets more flexible, so as to become more competitive, attract investment and generate jobs although these measures proved ineffective in other E.U. countries.

The possibilities of the above to change after Mr Venizelos “triumph”? None.

Although we get off our back 124 billion euro we simultaneously receive another bailout loan of 130 billion euro.  So the Greek climbing dept remain unchanged without any serious artificial limb on site.

European bank, European Union and IMF will release the new money injection in order to service banks and other creditors and there will be no intention of investments for economic development.

So, are we in square one? Unfortunately we are in minus square.

The debt is unsustainable and so are the new austerity measures Greeks have to face. Greeks lose their money, patience, mood and, according to the suicide rates, their lives for no reason.

So, our infected body remains without remedy. Loses limbs, eyes just before loses its soul.

Do Greeks deserve such torments?  They say, no. Bankruptcy now seems more legitimate than Angelina’s Jollies leg.

I give them right. They’ll have to face it sooner or later. They want to do it now that they still have some of their conquests in heir hand.



PS Of course it is a credit incident, who doubts it?




Τρίτη 6 Μαρτίου 2012

Απολιτίκ σε λάθος χώρα..


Απολιτίκ. Η έννοια του απολιτίκ στην Ελλάδα του 2012, την Ελλάδα της κρίσης, φαίνεται να έχει αποκτήσει ένα τελείως διαφορετικό νόημα.

Λίγα χρόνια πριν, την Ελλάδα την χωρίζουμε σε Προ Μνημόνιο και Μετά Μνημόνιο, όλοι ουσιαστικά θεωρούνατν απολιτίκ, κυρίως οι της  νέας γενιάς. Όταν ρώταγες κάποιον για τα κόμματα, σου απαντούσαν, ότι είμαι με τον τάδε και τον δείνα, χωρίς όμως να υποστηρίζουν γιατί είναι με το δικό τους μέρος. Η πολιτική στήριξη έμοιαζε περισσότερο με μια κληρονομική υπόθεση όπου μαζί με το όνομα , ο πατέρας σου, σου έδινε και ένα σταυρομένο ψηφοδέλτιο.

Πρίν την κατακραυγή που εισέπραξε με τον περίφημο νόμο πλαίσιο, ως φοιτητές, αγνοούσαμε το όνομα της τότε Υπουργού Παιδείας , Μαριέτας Γιαννάκου (κάναμε ένα τεστ τότε, δεν το λέω γιοα εντυπωσιασμό) και τον Κραμανλή το θεωρούσαμε “κακό πολιτικό” γιατί “ευνόησε” τον Παναθηναϊκό να πάρει το πρωτάθλημα το 2004. Μέχρι και ψήφους ρίχναμε στον Καρατζαφέρη γιατί είχε ωραία φωτογραφία στο ψηφοδέλτιο.

Είχαμε χάσει τελείως τον έλεγχο και θεωρούσαμε ότι η πολιτική αφορά μόνο τους γέρους στα καφενεία και τους γονείς μας οι οποίοι δεν κάνανε έρωτα πια και έπρεπε να ασχοληθούν με κάτι.

Το σωτήριον έτος 2010 όλα αυτά άλλαξαν. Η πολιτκή έγινε πρώτο θέμα των καφετεριών, μπαρ και των λοιπών καταστημάτων . Όλοι , ακόμα και οι μαθητές, άρχιζαν να ακούν, να διαβάζουν, να παρακολουθούν ειδήσεις σχετικά με την πολιτική ζωή της χώρας. Τα βαρετά ειδησεογραφικά προγράμματα έγιναν απαραίτητα για την καθημερινότητα μας, ενώ η υπερπληροφόρηση κατέστησε μόδα τις θεωρίες συνωμοσίας και τον δόλιο ρόλο των τραπεζών στις κυβέρνησεις των κρατών.

Τα καλέσματα δε για αντίσταση και γκρέμισμα του σάπιου πολιτικού συστήματος ήταν πιο πολλά και απο τα εμβόλια που αγοράσαμε για τη γρίπη  Η1Ν1. Κάπου εκεί όμως δεν πρέπει να αναρωτηθούμε, που ήμασταν τόσα χρόνια;

Δεν εννοώ να τρέξουν κάποιοι να μας πουν ότι “τόσα χρόνια εμένα με κοροίδευες που κατέβαινα στις πορείες και τώρα θέλεις να έρθεις μαζί μου, αεί πήγαινε για καφέ”.Όχι, αυτή είναι λάθος αντιμετώπιση. Ο επαναστάτης δεν κάνει ότι κάνει για αναγνώριση και παράσημα, το κάνει για να εμπνεύσει τους άλλους. Οι καρποί θα έρθουν αργότερα. Δεν μπορεί να τους κατηγορήσει γιατί ήρθαν μετά,αφότου μάζεψε τη σοδειά.

Εννοώ ότι πρέπει να κατηγορήσουμε και τους εαυτούς μας για το πολιτικό έκτρωμα. Όχι το “μαζί τα φάγαμε” όσο το ότι ήμασταν σαν πηλός που μας μορφοποιούσαν και δεν αντισταθήκαμε όταν έπρεπε. Τώρα τρέχουμε να μαζευτούμε αλλα πραγματικά δεν ξέρω πόσος χρόνος μας μένει πια.

Το “απολιτίκ”, για να γυρίσουμε στο θέμα μας, τώρα μοιάζει πιο πολύ με “ακοματίκ”. Με όλα αυτά που παρακολουθούμε τώρα πια απαλαχθήκαμε απο τις επιθυμείες της οικογένειας μας και τώρα λέμε “αποχή”, “δεν με εκπροσωπεί κανένας”, “λευκό” και διάφορα καλόγουστα. Το απολιτίκ δηλαδή τώρα να έχει βάση, επιχειρήματα για την ύπαρξη του αλλα αναρωτιέμαι αν έχει διαφορετικό αποτέλεσμα.
Οι αυτοεξυπηρετούμενες κοινωνίες είναι πραγματικά μία ωραία λύση αλλά νομίζω είναι πιο ουτοπικές κοινωνίες και τις κομμουνιστικές. Εξηγούμαι.

Οι Αγανακτισμένοι που όλοι λίγο πολύ τους υποστηρίξαμε, έμοιαζαν σαν νερό που είχε τεράστεια πίεση αλλα χωρίς κατεύθυνση. Αυτή τη στιγμή δεν υπάρχουν ούτε σαν ουσιαστική υπόσταση αλλα ούτε σαν δυναμική. Αυτό το κίνημα που πραγματικά τρόμαξε τους προδότες της Ελλάδας καταστράφηκε, εκούσια απο μνημονιακούς παράγοντες, ουσιαστικά και θεωρητικά. Αυτό έγινε γιατί δεν είχε σημείο αναφοράς, σκοπό και διαδρομή. Γιατί αν χανόντουσαν στη διαδρομή, το οποίο κάνανε, κανονικά θα βρισκόντουσαν παρακάτω και θα συνεχίζαν.

Το κίνημα της πατάτας. Συμφωνώ απο τη μία αλλα έχω τις αμφιβολίες μου αν θα συνεχίσει και θα επεκταθεί για πολύ ακόμα με πολιτικές και οικονομικές δυνάμεις να το πολεμάνε. Δεν λέω να μην συνεχιστεί, αλλα θα αντέξει; Πιστέψτε με, αν υπήρχαν ακόμα Αγανακτισμένοι δεν θα υπήρχαν αμφιβολίες. Επίσης αν το υποστήριζαν όλοι για όλα τα προϊόντα θα άντεχε!

Οπότε να ακολουθήσουμε αυτούς που μας κατέστρεψαν; Οι Απολιτίκ δεν θα το κάναν αυτό ποτέ, αλλα πιο πραγματικά θα ήταν το αποτέλεσμα αναρωτιέμαι;

Προεδρευόμενη κοινοβουλευτική δημοκρατία είναι το πολιτευμά μας και απο τα τόσα κόμματα και τους πολιτικούς πραγματικά μου φαίνεται αδιανόητο να πιστέψω ότι όλοι είναι πουλημένοι.

Στην Ισλανδία πήραν την κατάσταση στα χέρια τους μη πολιτκά πρόσωπα, πραγματικά θα ήταν το καλύτερο. Στην Ελλάδα όμως είμαστε όλοι πολύξεροι και προπονητές, σε ποιον θα δίναμε βήμα να μιλήσει;

Ο Καζάκης και ο Καμμένος πόση υποστήριξη θα λάβουν όταν για κάθε δήλωση υπάρχουν 15 αναρτήσεις εναντίον τους απο άλλους που τα ξέρουν καλύτερα.

Αδυνατό πραγματικά να πιστέψω στους “απολιτίκ” γιατί δεν έχουν ουσιαστική υπόσταση στην Ελλάδα Γιατί την Ελλάδα, οι “απολιτίκ” την βοηθήσαν να φτάσει εδώ που έφτασε.

ΥΓ1 Τα παραδείγματα είναι όλα πραγματικά.
ΥΓ2 Ουσιαστικούς υπεύθυνους θεωρώ φυσικά τους πολιτικούς μας, τις τράπεζες και τις μεγάλες δυνάμεις. Αλλά θεωρώ και την σιωπή εξίσου υπεύθυνη.
ΥΓ3 Είμαι ενάντια σε ένα σύστημα “απολιτίκ” μέχρι την πρακτική εφαρμογή του. Όχι στην ιδέα του. Κυρίως στην Ελλάδα το αμφισβητώ.
ΥΓ4 Η απισιοδοξία και η γνώμη είναι δικαιωμα του καθενός.

Τρίτη 28 Φεβρουαρίου 2012

Όσκαρ 2012.Τι κρατάω και τι αφήνω πίσω



Ως Έλληνας,
·     Τον Αλεξάντερ Πέιν να παραλαμβάνει το δεύτερο Όσκαρ της καριέρας του και να λέει στα ελληνικά, “Σ ΄αγαπώ πολύ” στη μητέρα του.
·    Την παρουσία του Μιχάλη Κακογιάννη στο In Memorian και την τρανταχτή απουσία του Θεόδωρου Αγγελόπουλου απο αυτό.
·   Τον Κόλιν Φέρθ να υπενθυμίζει στην Μερλιν Στρίπ τα γυρίσματα που έκαναν στην Ελλάδα για το "Mamma Mia" λίγο πριν την ανακυρήξει νικήτρια για το βραβείο Α΄ Γυναικείου Ρόλου.

Ως Άνδρας,

·    Το πόδι της Ατζελίνα Τζολί, το οποίο απέκτησε μέχρι και λογαριασμό στο tweeter (@AngiesRightLeg).
·   Την προκλητική, με την καλή έννοια, παρουσία των Τζένιφερ Λοπέζ και Κάμερον Ντιάζ, για την απονομή δύο βραβείων
·    \Τη Νάταλι Πόρτμαν που 8 μήνες μετά τη γέννηση του παιδιού της, είναι πιο γλυκιά και όμορφη απο ποτέ.

Ως Ευαίσθητος Άνδρας,

·      Την παραλαβή του Όσκαρ Β’ Ανδρικού Ρόλου απο τον Κρίστοφερ Πλάμερ Στα 82 του χρόνια έγινε ο γηραιότερος που παραλαμβάνει το χρυσό αγαλματίδιο. Υποστήρηξε ότι απο βρέφος είχε ετοιμάσει την ομιλία του αλλα μετά απο τόσα χρόνια την ξέχασε.
·    Την παραλαβή του αντίστιχου βραβείου για τις γυναίκες απο την Οκτάβια Σπένσερ. Αν και φαβορί, έδειχνε ιδιαίτερα έκπληκτη ενώ πάνω στη σκηνή, δεν μπόρεσε να συγκρατήσει τα δακρυά της.


Ως Αγχώδης Άνδρας,

·       Αν εξαιρέσουμε το βραβείο μοντάζ το οποίο πήρε “Το κορίτσι με το τατουαζ” όλα τα άλλα ήταν λιγο πολύ αναμενόμενα. Εντάξει, η αγωνία έχει πάψει να είναι στατιστικό των Όσκαρ εδώ και πολά χρόνια .

Ως Φιλότεχνος Άνδρας,

·     Το γεγονός ότι νικητής της βραδιάς αναδείχθηκε το “The Artist”,  μια ταινία ασπρόμαυρη και “βουβή”
·      Το ότι το “Hugo” του  Μάρτιν Σκορτσέζε, πήρε και αυτό 5 αγαλματίδια. Μία ταινία η οποία  εξέπεμπε μια γλυκιά νοσταλγία για το παλιό σινεμά.
·        \ “Ένας χωρισμός”. Βραβείο για καλυτερη ξενόγλωσση ταινία και ένας φλογερός λόγος για τις γυναίκες του Πακιστάν που παλεύουν για τα διακιώματα τους.







Ως Πολιτικοποιημένος Άνδρας,

·    “Μέσω οικονομικής κρίσης βλέπετε εκατομμυριούχους να ανταλάσουν χρυσά αγαλματίδια” κάπως έτσι άρχισε η 86 απονομή των βραβείων Όσκαρ  απο τον Μπίλι Κρύσταλ ο οποίος για ένατη φορά ήταν ο οικοδεσπότης του σόου.
·  “Ράνγκο”. Η εξήγηση του πολιτικού συστήματος για παιδιά. Βραβείο Καλύτερης Ταινίας Κινούμενων Σχεδίων.
·        Όχι τόσο πολιτικό αλλά ο Γούντι Άλλεν πάλι έλειπε. Οπότε τον συγχαίρουμε γιατί είναι (εκτός από το 2002) σταθερός στις αποφάσεις του.

Ως Γκρινιάρης Άνδρας,

·     Σχεδόν όλα στη βραδιά γυρίζαν γύρω απο το ζεύγος της μπροστινής σειράς, Μπραντ Πιτ και Ατζελίνα Τζολί. Ο σκηνοθέτης , ο Κρίσταλ ακόμα και ο Γαλιφιανάκης πήγε και τους χτύπησε το πιατίνι του μπροστά σε αυτούς. Λύσσα πια!
·     Πολύ ακριβά φορέματα, χλιδή, λαμπερές παρουσίες. Ο κόσμος πεθαίνει απο πείνα, κρύο και στη Συρία απο πυροβολισμούς. Μόνο ο Κρίσταλ κάτι ψέλισε. Περιμέναμε κάτι περισσότερο από το κόσμο της τέχνης.
·    Εκπλήξεις όπως είπαμε σχεδόν μηδέν. Ευτυχώς ήταν μεσημέρι αλλιώς θα έπαιρνα κάτι ύπνους….
·     Αυτές οι κοπέλες που έδιναν τα μπινελίκια στο κοινό. Συγνώμη αλλα ήταν τόσο λίγα που ούτε για το 1/4 του θεάτρου δεν έφθαναν.
·   Το “Hugo” απέσπασε 5  Όσκαρ αλλά όλοι έτρεξαν να πουν ότι ήταν σε τεχνικές κατηγορίες και δεν ήταν τόσο σημαντικά. Δεν ξέρω αλλά για μένα η τεχνική στην τέχνη είναι σημαντικότατη και αν δεν τους αρέσουν να τις καταργήσουν τις κατηγορίες (είμαι σκληρός όταν το θέλω).

·        Για το ποιος πήρε τι http://reviews.in.gr/culture/awards2012/

Παρασκευή 24 Φεβρουαρίου 2012

Δυστυχώς τσουρουφλιστήκαμε...

Το ότι γίνονται τέτοια πράγματα στην χώρα μας, άνθρωποι χάνουν τη ζωή τους στη Συρία και εμείς ασχολούμαστε με έναν Κωστόπουλο είναι πιο χαζό και απο το να υποστηρίζεις ότι η ΝΔ θα αλλάξει το μνημόνιο όταν θα έρθει τα πράγματα. Το μόνο που έχω να πω είναι ότι ο Καπετάνιος παίρνει τα εύσημα όταν η κρουαζιέρα πάει καλά(λεφτά,δημοσιότητα κτλ) αλλά όταν το καράβι βουλιάζει πρέπει να τα χάσει όλα.Ο εργαζόμενος ούτε τοπ μόντελ παντρεύτηκε, ούτε εξοχικά στη Μύκονο είχε ούτε στην τηλεόραση προβλήθηκε. Έτσι και τώρα είναι εύλογο να θέλει να πάρει αυτά τα λίγα που δικαιούται γιατί πολύ απλά και στα πολλά πάλι λίγα έπαιρνε.

Σχετικά με τον Καμμένο. Λίγα λόγια πρώτα. Ο Καμμένος εκλεγόταν βουλευτής της ΝΔ από το 1993 ενώ διετέλεσε και υφυπουργός  "Εμπορικής Ναυτιλίας, Αιγαίου και Νησιωτικής Πολιτικής στην κυβέρνηση του Κώστα Καραμανλή, ναι αυτού με το πλεϊστάτιον. Εντωμεταξύ έχει πιο πολλούς σταυρούς και διακρίσεις και απο τον αρχηγό ΓΕΕΘΑ, Μιχαήλ Κωσταράκο (σειρούλα μου και αυτός, βαράγαμε γερμανικά στον Έβρο)

Από τότε που ο Λουκάς Παπαδήμος είπε να περάσει απο το Μαξίμου ο Καμμένος τα πήρε στην κράνα και άρχισε και έλεγε. Τι για μασονους, τι για συνομοσίες, τι ότι θα μας πάρουν τα νησιά και τις κατσίκες μαζί, τι ότι η Θάνου ήταν ντόπα και ο Παρθένης μάλλον δεν βλέπει τι παντρεύεται. Πράγματα χωρίς καμία λογική δηλαδή.

Ενώ λοιπόν, μαζί με τον Καζάκη τους είχαμε κάνει εικονοστάσι δίπλα απο τον Κοκό, έρχεται και με την πρώτη του δήλωση μας έστειλε να μαζεύουμε καλαμπόκια.

Ονόμασε το όνομα του Ανεξάρτητοι Έλληνες (Α.Ε.) και ζήτησε απο την Παναγία να είναι μαζί του.
Γιατί ρε αγόρι μου?Τι σου έφταιξε η Γυναίκα και την ανακατόνεις?

Άσε που έβγαλε και έναν εθνικισμό με αυτά που έλεγε. Αναρωτιέμαι λοιπόν.Κάποιοι απο το ΛΑΟΣ κάποιοι απο τη ΝΔ κάποιοι από τα Χρυσά Αυγά που θα αναζητήσουν καταφύγιο; Μήπως στον Κουβέλη της Δεξιάς; Οι υπόλοιποι θα θα συνεχίζουν να προσεύχονται για ένα κόμμα με αρχηγό το Θεοδωράκη. (κάτι άκουσα και για αυτόν τελευταία αλλα λέω να μην το πιστέψω)





Δευτέρα 20 Φεβρουαρίου 2012

Η γνώμη του ΠΑΣΟΚου

Το να είσαι ΠΑΣΟΚ σήμερα είναι μεγάλο πράγμα. Εξηγούμαι.

Καταλαβαίνω ότι πολλοί ήταν αυτοί που πιστέψαν τον Δον Ζουάν της πολιτικής, Ανδρέα Παπανδρέου. Άλλαξε μια ολόκληρη γενιά. Πρώτον έκανε τους συνδηκαλιστές (τους σάπιους) ένα αόρατο κόμμα που ανα πάσα στιγμή άλλαζε υπουργικές αποφάσεις και νόμους. Δεύτερον, έδωσε λεφτά, λεφτά και λεφτά. Οι μισθοί αυξήθηκαν, οι τσοπάνιδες και οι χωριάτες πήραν τα πάνω τους με τα τόσα επιδόματα που εισέπραταν και το δημόσιο έμοιαζε, όπως πάντα άλλωστε, πιο θελκτικός προρισμός και από το αιδίο της Σκάρλετ Γιόχανσον. (Είμαι αισχρός το ξέρω).

Βέβαια όταν ήρθε ο λογαριασμός τα πράγματα άλλαξαν. Ήρθε ο γιός του και την γάμησε της επειχήρηση. Ναι, επειχήρηση ήταν το ΠΑΣΟΚ. Παρήγαγε ελπίδα και εισέπραται ψήφους. 

Η αλήθεια ήρθε στο φώς και ότι έκανε ο Αντρέας αποκαλήφθηκε ότι βασίστηκε σε πιο σαθρά θεμέλια και από αυτά του γιοφυριού της Άρτας (πριν την δολοφονία να εξηγούμαστε). Έβαλαν βέβαια και άλλοι το χεράκι τους (Σημίτης, Καραμανλής).

Η άλλη εξήγηση για την χρεωκοπία της Ελλάδος είναι ότι ο Γιωργάκης μας πρόδωσε αλλά αυτό είναι ακόμα πιο επικύνδυνο για το μέσο Πασόκο να το πιστέψει.

Λοιπόν και μέσα σε όλο αυτό τον οριμαδιό, ο Πασόκος πρέπει να στηρίξει τη γνώμη του. Το θέμα είναι εδώ. Το να τη στηρίξει τη γνώμη του, είναι κλασσική αντίληψη ανθρώπου που πιστεύει πολύ σε κάτι. Το να την πιστεύει ωστόσο είναι αρρώστια και λέγεται μαλακία.


Πέμπτη 16 Φεβρουαρίου 2012

Is Australia truly the next in line?


U.S.A. Europe and now what? Who is going to be the next prey of the wolf-crisis?

Everybody is speculating that China will soon take the stick and hit everybody standing in its way. Even Barack Obama “welcomed” Beijing's rise in the world and asked for a closer cooperation between the two nations, for the world welfare.

Unbeatable prices helped the domination of world markets although the quality of Chinese products got worse than Angela Mercel herself.

On the other hand,the downfall of Europe will be a major hit in China’s economy. If the Europeans fail to continue their strong economic relations with the smiling people (their teeth are more than appropriate for a Colgate advertisement) the ex Olympic Games hostess will be at dead end.

So now we reach Australia. Alan Kohler in his article “Debt doldrums: what a miserable bunch we are” sketched a nation ready to explode. And that didn’t find me opposite. The sense that I got today during my transactions in the market is of an innocent man ready to be punished but without knowing why.

Rumours also has it, that what started with Toyota, Anz, and today Qantas will not stop until the most wealthy Australian loses his last penny.

So far so good, but burning down the most liveable continent in the world  without a serious reason isn't a bit awkward? I agree that the signs are not immaculate but are the cracks enough to break the whole glass?


From my point of view crisis it invades first in  the psychology and then in the pockets of a nation. And I know how I felt living in Greece the last years.  Although we were seeing ominous black clouds  we just raised some umbrellas and we never asked for  sun. 

That’s what the Australians are doing right now.

So, will we be careful or will we fall in the whole without anybody pushing us?  

Κυριακή 12 Φεβρουαρίου 2012

Give Greeks their chance.


The first think I want to mention is that finally Papadimos talked for more than 3 minutes in front of a camera. I think he gets over his bashfulness and he’ll soon be ready to implement all the austerity measures he promised..

To tell you the truth, except from the journalists, I don’t believe that more than 20 people watched his proclamation. Not because they just don’t believe him but they don’t care either. They have seen for two succeeding years the complete deprivation of their dignity. They are now ready to encounter the enemy that wants to take away their life.

All Greeks know what the exile from the European Union and the return to national currency means. But consequences are more legitimate than a souvlaki or one shot of ouzo. Most of them they know that PSI and the new memorandum will just longer their road to default. 

It’s like being in a coma. You know you are going to die but you want you funeral plate to have a greater number on the right place. You know it’s a meaningless life being in a bed without consciousness but the doctors keep giving you drugs.

Now the Greeks seem to have run out of strengths. They can’t continue. They just want to pull out the cable and stop the beeping sound. This is the privilege of being Greek, you always get what you want, in various ways, And neither Mr Papadimos nor Angela Merkel have the right for another useless electroshock

Παρασκευή 10 Φεβρουαρίου 2012

Μολών Λαβέ!


Δεν ξέρω αν είναι μόνο δικιά μου αίσθηση αλλά νομίζω ότι κάτι έχει αλλάξει στην Ελλάδα τα τελευταία εικοσιτεράωρα. Δεν εννοώ φυσικά την αποχώρηση του ογκόλιθου της πολιτικής Γεωργίου Καρατζαφέρη από τη κυβέρνηση, όλα τα σφάζω όλα τα μαχαιρώνω , του Λουκά Παπαδήμου αλλά στην αντίληψη του κόσμου σχετικά με την πορεία της χώρας σε σχέση με την Ευρωπαϊκή Ένωση.
                                   
Για δύο συνεχόμενα χρόνια ήμασταν μπροστά σε διλήματα. Λεφτά ή χρεωκοπία, Ευρώ ή δραχμή, Τρόϊκα ή αναρχία, Μπαλατσινού ή Μακρυπούλια. Σε όλα αυτά οι η πλειοψηφία του λαού διάλεγε το πρώτο ως αναγκαίο κακό.

Ο κόσμος όμως φαίνεται να αλλάζει τώρα πια. Η δραχμή και η χρεωκοπία ενώ είχαν γίνει πιο επικύνδυνες λέξεις και από τις καπότες Duo τώρα έχουν γίνει πιό θεμιτές και από την Δούκισσα Νομικού στο Mad Walk.  

Στις πορείες στο κέντρο πέρα από τα κλασσικά συνθήματα όχι άλλα μέτρα για τον τάφο μας, ζητούσαν και την επαναφορά στην ανεξαρτησία μας. Βαρέθηκε ο κόσμος να ακούει για θυσίες στο όνομα κάτι ξένου, γιατί ξένο και εχθρικό μοιάζει το ευρώ. Ο Καζάκης έγινε εθνικός ήρωας και η εξορία μας από την καταρέουσα Ένωση μονόδρομος. Οι περισσότεροι οικονομολόγοι από την άλλη παρουσιάζουν την χρεωκοπία ως κάτι το όχι τόσο τολμηρό και δύσκολο.

Η αλήθεια είναι ότι είμαι πια πολύ μακριά για να επομιστώ τις συνέπειας μιας τέτοιας αντίδρασης και κυρίως να αφουγκραστώ την αγωνία του κόσμου για την επόμενη μέρα. Από την άλλη ως Έλληνας και ως νέος ματανάστης καταλαβαίνω ότι ο κόσμος δεν αντέχει άλλο την αναμονή και θέλει ευθανασία και ανάσταση και όχι αιώνιες χημειοθεραπείες.


Υ.Γ.1 Λίγο σοβαρό μου βγήκε το κείμενο το ξέρω.
Υ.Γ. 2 Ρε Γιώργο, πρέπει να είσαι φαντάρος για να την βρείς με τη Δούκισσα;
Υ.Γ. 3 Σύνθημα για τον Λάκη που περνάει δύσκολα στις Φυλακές Φθιώτιδας πάντως δεν άκουσα. Ξεχνάμε γρήγορα το ξέρω, αλλά όχι και τόσο βρε παιδιά.
Υ.Γ. 4 Ο τίτλος φυσικά και δεν παραπέμπει στους Αρχαίους Έλληνες ούτε σε εθνικιστικές αηδίες. 

Κυριακή 15 Ιανουαρίου 2012

ΑΞΙΟΣ!!!

Ακούγοντας χθες τις δηλώσεις του πρώην Πρωθυπουργού κατάλαβα κάποια πράγματα.

Πρώτον, δεν έχει μετανιώσει για τίποτα. Δηλαδή και γιατί να το κάνει; Πριν ακόμα βγει πρωθυπουργός είχε εργαστεί για την σωτηρία της χώρας. Σύμφωνα με το πρώην κεφάλι του ΔΝΤ Ντομινίκ «ήταν πουτανάκι η καμαριέρα» Στρος Καν αυτός με τον Γεωργάκη τα είχαν συμφωνήσει. Μετά μαγείρεψαν ως άλλοι Jamie Oliver  κάποια στοιχεία και να στο χείλος του γκρεμού. Ε, και όταν εν πήγαινε άλλο είπε δεν κάνουμε και ένα δημοψήφισμα να μπει ο Λουκάς μπροστά που μας είπε και η Άγκελα;



Αυτά χονδρικά δεν ήταν λάθη, αλλά αν δεν είσαι μέσα στο χώρο πολλά τραγούδια λες…


Τελειώνοντας είπε ότι μέσα σε δύο χρόνια τα έζησε όλα. Ευχαριστούμε κύριε Παπανδρέου γιατί και εμείς όλα τα ζήσαμε και τώρα πάμε μετανάστες για άλλες εμπειρίες…



ΥΓ " Εδω είμαι χτυπήστε εμένα και όχι την οικογενειά μου" είπε ο Τζορτζ. Είναι που δεν σε βλέπουμε ούτε για τζόγκινγκ να βγαίνεις έξω βρε, αλλιώς λες να τη γλύτωνες;